Blogia
EL MESTIZO. poesía, opinión; sociología grotesca

Lizions d´os meners

Artículo en La Comarca

 

....

 

A yo me cuacan as luitas que son luitas e no son conformatas con fer o fato con pancartas e cara de buena chen rezién surtita d´a clase de catequesis.

 

D´os meners se charra e se´n charrará muito totas istas semanas beniéns. Tamién se continará charrando bels meses, talmén bels añadas. Qué sé yo. Mesmo se´n charrará cuan no queden meners e lugars como Ariño sigan nombres en as planas d´a historia.

 

Podébanos charrar d´os diners que as castas politicas-empresarials se han gastau en fatezas. Fatezas rediculas como ixe poligono en indo a Teruel, cuan biachas per as carreras escoscadas d´autos plegando a Palomar.  Tamién me cuacarba saper a yo (e a toz, me suposo) os nombres d´as enterpresas, direutibos, banqueros, ezetra que han impliu as suyas pochas con subenzions e atrás prebendas (en as mafias no solo que os diners son importantes).

 

Pero no ye o tiempo de charrar d´ixo. Ye o tiempo d´as luitas, d´os tiempos tornatos, d´os nuebos clasismos an mos leban istos d´o PP, que á o suyo costau dica Zapatero parixe un sozialista (a istas alturas estoi que sapez que o Psoe ye cualsiquier cosa menos cucha u sozialista).

 

A esfensa d´os suyos puestos de treballo ye exemplar. Asinas se´n fa. Ye una lizión ta tota ra clase treballadora, ta toz aturatos en as ringleras d´o Inem. Desgraziadamén as castas politicas lo sapen fer prou bien. Sapen que bi ha que trestallar a ros treballadors. Tot busatros ha dito u sentito ixo de “que se jodan los funcionarios”, “si yo estoy jodido este también”, “estos cobran mucho”, “no se puede hacer otra cosa”. Como si toz sapiesen cosa de economía internazional, treballo, sendicatos…

 

A yo me cuacan as luitas que son luitas, como diziba. Per ixo me fa fastio beyer a ixe con nome de humorista caspolino estar en capeza d´as declarazions en os meyos de comunicazión. A ixos sendicalistas que surten solo que cuan gubiernan beluns. Se i guardan bien as pancartas e as luitas ta cuan lis intresa.

 

Pero quereba charrar de liziones. Ixas liziones que puyan os animos con rasmia e con determinazión. Ixos meners asturianos que luitan con güetes, con os tubos d´o treballo, mascaratos pero grans, perque esfienden a suya tierra, as suyas familias dimpués de meses sin de paga. Ixas marchas negras cara Madrid. Ixas cantas que mos ricuerdan que tot se pierde si no s´esfiende.

 

A ixos meners tenébanos que aduyar-lis como si estásenos uno. Como si toz estásenos meners, funcionarios, labradors… Isto solo que se gana chugando de firme, sin dar zagueros trangos. Si charrando u con asambleyas no mos quieren ascuitar perque en ban dica atros temas ta no debantar-se d´os suyos sillons no queda atra. Mercar-sen-ne unos pasamontañas e a ra carrera ascape.

 

0 comentarios